OVERDENKING 17-08-2022

BESCHIKBAAR ZIJN

Zoals ik al vaker heb verteld, vind ik het altijd fijn om thuis nog eens rustig na te denken over de preek die we zaterdag hebben gehoord en dit keer was dat dus de preek over het leven van Jozef.

God is met Jozef een bijzondere weg gegaan : van lievelingszoon van zijn vader via slaaf in het huis van Potifar en een leven als gevangene naar onderkoning in het paleis van de farao. Maar heeft u er wel eens bij stilgestaan, waar die weg begon? We kunnen daarover lezen in

Genesis 37 : 13 “Toen zei Israel (Jakob) tot Jozef: je broers weiden immers bij Sichem ? Kom, ik wil je tot hen zenden. En Jozef zei : Hier ben ik.”

Jakob stuurt Jozef op pad om te gaan kijken, of het goed gaat met zijn broers en met de schapen en het hem daarna te komen vertellen. In het voorgaande gedeelte hebben we kunnen lezen, dat de broers Jozef haatten omdat hij de lieveling van hun vader was en om de dromen die hij hen had verteld, waarin zij en hun vader voor Jozef moesten buigen. Jozef wist dat ongetwijfeld ook. Zou het niet voor de hand gelegen hebben als hij had gezegd : “Vader. U weet, dat mijn broers een enorme hekel aan mij hebben en nu wilt u mij naar hen toesturen ?” Maar Jozef zegt : “Hier ben ik. Ik ben beschikbaar om te gaan en uw wil te doen.”

Jozef gaat op weg naar Sichem. Daar zouden zijn broers moeten zijn, maar hij kan ze niet vinden. Weer had hij de keus. Hij had terug kunnen gaan naar zijn vader, maar Jozef blijft zoeken, totdat er een man naar hem toekomt die hem weet te vertellen, dat ze naar Dotan zijn gegaan. Dus trekt Jozef verder naar Dotan. Voor al zijn moeite om hen te vinden wordt Jozef niet bepaald beloond. Zijn broers gooien hem in een put en verkopen hem als slaaf naar Egypte. Toch paste dit allemaal in Gods plan: Hij liet Jozef naar Egypte gaan, zodat hij vele jaren later zijn familie in leven zou kunnen houden.

Dit verhaal van Jozef, de zoon die zich liet zenden, brengt me bij die andere zoon, die ook door zijn vader op pad gestuurd werd om te zien, of het goed ging met zijn broers, David. Isai de vader van David stuurde hem naar zijn drie oudste broers die dienden in het leger van koning Saul, dat in strijd gewikkeld was met de Filistijnen. Die broers hadden niet echt veel op met David. Hij was de jongste, moest op de schapen passen, een minderwaardig baantje, bovendien was hij waarschijnlijk een halfbroer van hen. Maar ook David gehoorzaamt zijn vader meteen. Hij gaat de volgende ochtend vroeg op weg met een grote lading proviand voor zijn broers. Maar die lijken niet erg blij te zijn met zijn komst. Zijn oudste broer Eliab zegt tegen hem :

“Waarom ben je eigenlijk gekomen? Bij wie heb je dat handjevol schapen achtergelaten daarginds in de wildernis? Ik weet wel dat je overmoedig en stiekem bent. Je bent alleen maar gekomen om de strijd te zien.” ( 1 Samuel 17 :28 BB)

Maar David móest daar zijn. Hij moest zien en horen hoe Goliath te keer ging en hoe bang het leger van Saul voor hem was. Vervuld met heilige verontwaardiging dat die “onbesneden Filistijn” het waagde om zijn God en het leger van zijn God te beledigen, gaat hij erop af en met Gods hulp weet hij de reus te verslaan.

Jozef en David, twee zoons die beschikbaar waren, die zich lieten zenden door hun vader. Zij zijn een voorafschaduwing van de Zoon van de Vader, onze Heer Jezus Christus, die zich naar de aarde liet sturen, opdat een ieder die in Hem gelooft gered zou worden. Hij was zijn hele leven beschikbaar om Gods wil te doen.

Hebreeen 10 : 7 “ zie hier ben Ik – in de boekrol staat van mij geschreven – om uw wil, o God, te doen.”

Ik wil even één voorval uit het leven van Jezus eruit lichten. We vinden dit in

Johannes 4 :4 “En Hij ( Jezus ) moest door Samaria gaan.”

Jezus was met zijn discipelen op weg van Judea in het zuiden naar Galilea in het noorden van het land. De kortste route zou inderdaad via Samaria gaan, maar geen Jood die het in zijn hoofd haalde om die weg te kiezen. Ze reisden liever een dag extra, met een boog om Samaria heen. Joden gingen niet om met Samaritanen, ze beschouwden hen als bastaards en wilden niet door hun gebied trekken. Waarom moest Jezus dan door Samaria gaan? Omdat Zijn Vader Hem dat had gezegd. Hij moest daar de vrouw bij de bron ontmoeten ,met haar in gesprek raken, zodat zij tot geloof kon komen, en niet alleen zij, maar heel veel mensen uit har stad.

Jaren later werd Filippus op pad gestuurd. Filippus was een van de zeven diakenen die de apostelen hadden aangesteld om hen te helpen in de zorg voor de gemeente.

Handelingen 8 : 26 : “Er kwam een engel van de Heer bij Filippus. Hij zei tegen hem : “Ga tegen de middag naar de weg die van Jeruzalem naar Gaza gaat.” Dat is een eenzame weg.” (BB)

Op het heetst van de dag naar een eenzame weg? Wat had Filippus daar in vredesnaam te zoeken? Maar Filippus móest daar zijn om de kamerling uit Ethiopie het Evangelie uit te leggen, zodat hij tot geloof kon komen.

Beschikbaar zijn. Soms kan de Heer ons vragen om iets dat van ons is voor Hem beschikbaar te stellen. In de preek van broeder John Uyleman vertelde hij ons, dat Petrus gevraagd werd, zijn boot aan Jezus beschikbaar te stellen. Zijn boot, dat betekende alles voor hem. Maar het gevolg was, dat Petrus zoveel vissen binnenhaalde als hij zijn hele leven nog niet had gevangen.

Zacheus werd gevraagd, zijn huis beschikbaar te stellen.

Lucas 19 : 5-6 “Zacheus, kom vlug naar beneden, want ik moet vandaag bij jou op bezoek komen.”

Zacheus kwam vlug naar beneden en ontving Hem blij als gast in zijn huis.”(BB) Het gevolg was, dat Zacheus werd gered.

Een paar maanden geleden werd ons onverwachts gevraagd of wij ons huis ter beschikking wilden stellen om de gemeente te ontvangen. “Eh hebben we wel genoeg stoelen, kunnen we iedereen wel een goed plekje geven?” Het werd een heel gezegend samenzijn , want de Heer was in ons midden.
Vanmiddag zijn we op weg gegaan naar Torrevieja en ik hoop, dat we allemaal gekomen zijn, omdat God ons riep, niet uit gewoonte of verplichting. Misschien moesten we wel even iets overwinnen: het is nog steeds behoorlijk warm en er is hier geen airco. Was het dan niet aanlokkelijk om lekker thuis op de bank te blijven zitten? Thuis kan je toch ook prima bidden? Ja dat kan maar hier hebben we het grote voorrecht om samen op de bres te kunnen staan bv voor de dopelingen, voor de Spaanse jeugdgroep die zich inzet om de kinderen in de buurt te bereiken en via de kinderen hun ouders, voor onze zieken, voor de gemeente en misschien moest u hier wel zijn om een luisterend oor te bieden aan een broer of zus, om iemand te bemoedigen, om een arm om iemands schouder te slaan. Wij weten het niet, maar één ding weten we zeker ; als wij beschikbaar zijn, gaat God aan het werk.
Gods Zegen
Auguste